من دانشجوی مهندسی پزشکی دانشگاه پیام نور مشهد هستم.در این وبلاگ سعی دارم تا مطلبی که فکرکنم به درد دانشجوی مهندسی پزشکی میخوره از قبیل مقاله و جزوه و معرفی دستگاه ها و عکس ها و اختراعات جدید مهندسی پزشکی و ...را در اختیار شما قرار دهم.لذا اگر شما هم مطلبی را در اختیار دارید و قصد در اختیار گذاشتن مطلب برای هم رشته ای ها و همکاران خود را دارید عضو شوید و مطلب خود را با اسم خودتون در وبلاگ ثبت کنید.اگر جایی هم در بین مطالب اشتباهی دیدید یا در خصوص شکل ظاهری وبلاگ نظری داشتید حتما من را در جریان بگذارید تا ایراد رو بر طرف کنم.در ضمن اکثر مطالب از معتبرترین سایتها کپی میشوند.بعضی مطالب هم از کتابها و جزوات کاملا معتبر در وبلاگ نوشته میشود

اين دستور‌العمل براي دستگاه‌هايي كه اعمال جراحي (برای مثال برش و انعقاد) را با استفاده از جريان‌هاي الكتريكي فركانس بالا كه از بدن عبور می‌كند انجام می‌دهند، به‌ كار می‌رود.

خلاصه عملکرد دستگاه 

جريان‌های الكتريكي بر اساس ميزان فركانس به 3 دسته تقسيم می‌شوند كه هر يك كاربرد ويژه‌اي در پزشكي دارد.
1.جريان‌های فركانس پايين زير 100 هرتز كه در آنالژزيك و تحريك القايي كاربرد دارند.
2.جريان‌های فركانس مياني زير 5 كيلو هرتز كه خاصيت تحريك القايي دارند.
3.جريان‌های فركانس بالا بيشتر از 300 كيلو هرتز كه در انعقاد حرارتي در برش و باز كردن سطوح و بافت‌ها در چاقوي جراحي به منظور اطمينان از خونريزي در جراحي‌هاي سريع و دقيق به‌كار می‌روند.
به لحاظ داشتن خاصيت هدايت الكتريكي بافت هاي زنده، وقتي جريان از يك بافت عبور می‌كند اثرات زير قابل مشاهده است:
• اثرات حرارتی: در اثر عبور جريان از يك بافت زيستي درون آن گرما توليد می‌شود.
• اثرات الكتروليتيك: با عبور جريان از بافت تركيبات الكتروليتي محل عبور جريان يونيزه شده كه اصطلاحا گفته می‌شود بافت به طور شيميايي دچار سوختگي شده است .
• اثرات فاراديك: جريان الكتريكي می‌تواند سلول‌هاي اعصاب و عضلات را تحريك كند كه اين باعث انقباض عضلاني، درد و سوزش می‌شود.
با توجه به اين كه در جراحي فقط نياز داريم كه از اثرات حرارتي جريان استفاده کنیم، لذا بايستي به نحوي دو اثر ديگر را خنثي نماييم. براي اين منظور از جريان با فركانس بالا استفاده می‌كنيم. هرچه فركانس جريان بالاتر باشد اثرات الكتروليتيك و فاراديك كاهش می‌يابد. با افزايش فركانس، يون‌ها قادر به حركت نخواهند بود و فقط در اطراف حالت پایدارخود، نوسان می‌كنند و با افزايش بيشتر اينرسي يون‌ها حتي اجازه لرزش نيز به آن‌ها نخواهد داد و به اين ترتيب اثرات الكتروليتيك از بين می‌رود همچنين پاسخ عضلات در فركانس بسيار بالا كاهش می‌يابد تا اينكه در بالاتر از 300 كيلو هرتز كاملا حذف می‌شود.

 كاربرد اثر حرارتي در جريان فركانس بالا
درجراحي با فركانس بالا دو نوع انهدام بافت وجود دارد كه عبارتند از:
• جوش بافت‌: دراين حالت چگالي پايين جريان باعث تبخير شدن تدريجي آب درون بافت شده و بافت جمع گشته و منافذ ريز خوني آن بسته مي شود.
• برش يا انفجار بافت: با به كاربردن جريان با چگالي زياد آب درون بافت به سرعت تبخير گشته و دراثر اختلاف دماي خارج وداخل بافت تكه تكه می شود. تكه‌های بافت به اطراف چسبيده وعلاوه بر برش باعث جلوگيري از خونريزي نيز می‌شود.

الکتروسرجيکال منو پلار  
دراين نوع الکتروسرجيکال، دستگاه جرياني توليد می‌كند كه اين جريان از الكترود فعال به طرف بافت هدايت می‌شود. اين جريان از بدن عبور كرده و از طريق الكترود بازگشتي بيمار به دستگاه برمي‌گردد.

الکتروسرجيکال باي پولار  
دراين دستگاه‌ها عمدتا از جريان با شكل موجي كه براي بريدن بافت به‌كار مي رود استفاده می‌شود زيرا اين جريان از يك ولتاژ پايين توليد شده وباعث انعقاد خون بدون لخته شدن اضافي بافت می‌شود و در اين روش نيازي به الكترود بازگشتي بيمار نيست.

اهمیت انجام کنترل کیفی دستگاه
تست و کنترل کیفی دستگاه باعث اطمينان اپراتور از تطابق بين مقدار تنظيمي روي دستگاه و مقدار خروجي خواهد شد. كه اين امر باعث جلوگيري از عوارض ناشي از عدم كاليبراسيون دستگاه می‌شود. برخي از اين عوارض عبارتند از :
• سوختگي‌های شديد در محل جراحي ناشي از بالاتر بودن توان خروجي دستگاه نسبت به آنچه كه اپراتور روي دستگاه تنظيم کرده است.
• سوختگي‌ها در اثر از بين رفتن بخشي از صفحه بيمار، در اين حالت با كم شدن مساحت، چگالي جريان زياد گشته و باعث ايجاد سوختگي در محل تماس صفحه با بدن بيمار خواهد شد.
• نشتي جريان فرکانس بالا  كه باعث سوختگي و اثرات سوء بر روي بيمار و جراح خواهد شد.
  
تجهيزات مورد نياز براي انجام آزمون‌های کمي و کيفي
1-مولتی متر
2-آنالایزر ایمنی الکتریکی
3-آنالایزر الکتروسرجیکال
4-رزیستور و جعبه مقاومتی متغیر

دستورالعمل‌های آزمون های كيفي
1- بدنه / اسكلت دستگاه: قسمت بدنه دستگاه را از نظر پاكيزگي وشرايط فيزيكي عمومي مورد بررسي قراردهيد.
2- وضعيت نصب ونگهدارنده‌ها: اگر دستگاه روي يك ميز كوچك نصب شده است، نحوه قرار گيري آن را چك كنيد.اگر دستگاه روی یک پایه یا چرخ نصب شده است، نحوه نصب آن را چک کنید.
3-چرخ‌ها وترمز ها: اگر الکتروسرجیکال روي  ترالی قراردارد ،چرخ هاي آن را چك كنيد.
4-دو شاخه برق / پريز ها: به خوبي تمام قسمت هاي كابل را نگاه كنيد تا آسيب ديدگي وجود نداشته باشد. اگر دستگاه داراي پريز الكتريكي جانبي باشد يك كابل برق درآن داخل كنيد وچك كنيد كه دوشاخه درون آن به محكمي قرار گرفته است.
 5- سيم برق: سيم را براي هرگونه نشانه اي از آسيب ديدگي بازرسي كنيد اگر آسيب ديدگي وجود دارد تمام سيم را عوض كنيد.
6- نگهدارنده كششي دوسر سيم  برق: هر دو قسمت پلاستيكي انتهايي سيم برق را چك كنيد ومطمئن شويد كه سيم را به طرز ايمن و مناسبي نگه داشته‌اند.
7-فيوزهاو قطع كننده‌های مدار: اگر كه دستگاه به‌وسيله يك فيوز خارجي محافظت می‌شود، چك كنيد كه نوع و مشخصات الكترونيكي آن از همان نوعي است كه روي بدنه مشخص شده است.
8- كابل ها: شرايط عمومي كابل ها و دو انتهاي آن ها را بررسي كنيد،كابل‌ها را براي شكاف و بريدگي در قسمت عايق بندي آن‌ها آزمايش كنيد. مطمئن شويد كه آن‌ها به طور كامل به اتصالات در انتها وصل است.
9- اتصالات /بست ها: تمام اتصالات كابل الكتريكي را كاملا با دقت بازبيني كنيد. تمامي اتصالات و پين‌ها می‌بايست تميز، صاف و نو باشد.
10-پليت يا الكترودهاي بازگشتي (الكترود غير فعال): كابل هاي پليت (الكترود يكبار مصرف) را به دقت براي ديدن هر گونه تركي در عايق بندي يا آسيب بازرسي كنيد. الکتروسرجیکال واتصالات الكترود بازگشتي را براي هرگونه آسيب ديدگي امتحان كنيد و مطمئن شويد كه نگهدارنده‌های كششي آن‌ها سالم است.
11- سوييچ‌ها وكنترل ها: قبل از تغيير هر كدام از كنترل‌ها وسوييچ ها، وضعیت آن‌ها راچك كنيد. اگر

وضعیت هركدام از آن‌ها غير معمول به نظر رسيد (مثلا تنظیم کنترل در حالت ماكزيمم خروجي) امكان استفاده نامناسب كلينيكي یا  نقص ابتدايي دستگاه وجود دارد، آن‌ها را حتما مد نظر قراردهيد.
 12- نمايشگرها ونشانگرها: عملكرد تمام چراغ‌ها، نشانگرها، قسمت‌های اندازه گيرنده وتمامي نشانگرهايي كه قابل ديدن هستند چك كنيد. همچنین عملكرد تمامي نشانگرهاي ديجيتالي را چك كنيد.
13-مانیتور اتصال كابل پليت (الکترود بازگشتی یا خنثی): در الکتروسرجیکال‌ها هميشه آلارمي جهت اتصال پليت به الکتروسرجیکال وجود دارد كه اين آلارم بيشتر صوتي يا بصري است، كه درصورت عدم اتصال پليت باید فعالیت الکتروسرجیکال را متوقف کند.جهت تست این حالت، تمامی حالات خروجي را در حداقل مقدار قرار دهيد، همه قلم‌ها را قطع كنيد، يك كابل و پليت سالم را به دستگاه متصل كنيد و دستگاه را روشن كنيد، ولي دستگاه را فعال نكنيد.پليت را در هوا معلق قرار دهيد به طوری که هيچ سطح فلزي یا شئی را که ممکن است مسیر زمین بازگشتی به دستگاه را فراهم کند، لمس نكند. آلارم نباید شنیده شود.
14-سيگنال‌های صوتي: دستگاه را به كار بيندازيد تا اين كه تمام سيگنال هاي قابل شنيدن (مثلا فعال بودن نشانگرها، آلارم اتصال كابل پليت و..) فعال شوند ميزان صداي مناسب هركدام از آن‌ها را چك كنيد.
15- پدال پايي: شرايط عمومي پدال پايي را چك كنيد و مطمئن شويد مايعي روي آن نريخته باشد.
 16- حفاظت ويژه: مشخصه‌های حفاظتي را بر اساس دستورالعمل‌های كارخانه آزمايش كنيد..
17- تجهيزات جانبي: تحقيق كنيد كه تمام وسائل جانبي ضروري آماده و در شرايط خوبي هستند.
18-برچسب گذاري دستگاه: نام سازنده،کد اموال و کد شناسايي، بر چسب‌های کنترل، بر چسب‌های خطر، بر چسب‌های شارژ باتري و بر چسب‌های الکترودهاي چسبنده بر روي دستگاه چک شود.

 دستورالعمل‌های آزمون های كمي 

1- عملکرد مدار محافظ REM: 
بیشتر دستگاه های الکتروسرجیکال دارای این ویژگی های حفاظتی هستند:
1-Dispersive Electrode Continuity Monitor
2-Dispersive Electrode Contact Quality Monitor 
برای تست این ویژگی‌ها، تمام کنترل‌های خروجی را روشن و در حداقل مقدارشان قرار دهید، تمام الکترود‌ها را از دستگاه جدا کرده و دستگاه را روشن کنید. به طور معمول، هنگامی که دستگاه بدون وصل بودن پلیت روشن شود، آلارم پیوستگی کابل پلیت اتفاق می‌افتد.
برای تست تنظیمات مناسب مانیتور پیوستگی(REM)، کابل تست پیوستگی را با قطع کردن پد الکترود از کابل ایجاد کنید.

2-جریان نشتی فرکانس بالا:

جریان نشتی فرکانس بالا در تمامی مودهای دستگاه در تنظیم حداکثر خروجی و هنگامی‌که خروجی فعال شده است باید اندازه گیری شود.
2-1) الکترودهای بازگشتی با مرجع زمین
مدار بیمار در فرکانس‌های بالا ایزوله است، اما الکترود‌های خنثی توسط یک المان (به عنوان مثال خازن) الزامات نوع BF را بر آورده کرده و به زمین مرجع می شوند. وقتی که تست انجام شود، جریان نشتی فرکانس بالای الکترود خنثی که از یک رزیستور Ω 200 غیر القائی گذشته و وارد زمین می‌شود نبایستی متجاوز از mA150 باشد. 
به وسیله تست‌های زیر الزامات بر آورده و مورد قبول واقع می‌شوند.
• این تست روی هر کدام از خروجی های الکتروسرجیکال HF ، طبق شکل (2) انجام می شود.

مقاومت 200 اهم را سر راه خروجی دستگاه (بین دو الکترود) قرار دهید و دستگاه را در هر کدام از حالت های عملکردی در حداکثر توان خروجی تنظیم کنید.جریان نشتی HF عبوری از الکترود خنثی و پس از آن رزیستورغیر القائی Ω 200 تا زمین اندازه گیری می شود.
 • مدارات دستگاه الکتروسرجیکال مطابق شکل  بسته می شود، اما با این تفاوت که یک رزیستورΩ 200 بین الکترود فعال و ترمینال زمین حفاظتی دستگاه قرار می گیرد (مطابق شکل (3)).جریان نشتی HF از طریق الکترود غیر فعال اندازه گیری می شود.

تست نشتي فرکانس بالا دستگاه‌های الکتروسرجیکال با مرجع زمين و داراي حفاظت الکتريکي از نوع BF انجام می شود.اين تست را با اتصال بار مقاومتي 200 اهم از الکترود فعال دستگاه الکتروسرجیکال به زمين آناليزر انجام دهيد.سپس يک بار مقاومتي 200 اهم را از پليت الکتروسرجیکال به زمين آناليزر متصل کنيد، آنالايزر جريان نشتي فرکانس بالا از الکتروسرجیکال را نشان می‌دهد.
2-2)  الکترود خنثی ایزوله شده از زمین در فرکانس بالا
مدار بیمار هم در فرکانس پائین و هم در فرکانس بالا نسبت به زمین ایزوله شده است و ایزولاسیون باید طوری باشد که جریان های نشتی HF گذرنده از هر الکترود که از طریق یک رزیستور غیر القائیΩ 200 به زمین انتقال داده می شوند، بیش از mA 150 نباشد.
دستگاه های الکتروسرجیکال HF دارای یک بدنه عایقی هستند که حین انجام آزمون باید روی زمین فلزی که دارای حداقل سطح مقطعی برابر با خود دستگاه الکتروسرجیکال باشد، قرار گیرد (شکل (4)) جریان نشتی HF به نوبت در هر الکترود در حالیکه خروجی دستگاه درهر کدام از حالت های عملکردی در حداکثر تنظیم خود قرار دارد اندازه گیری می شود.
این تست مربوط به دستگاه‌هایی از نوع خروجي ايزوله شده IEC  يا  باي پولار و با حفاظت الکتريکي از نوع CF است.در اين تست جريان نشتي فرکانس بالا مدار باز، از يک الکترود ايزوله شده به زمين از طريق بار مقاومتي 200 اهم اندازه گیری می‌شود.
2-3) تست جریان نشتی فرکانس بالا در حالت Bipolar(دو قطبی):

جریان نشتی عبوری از هر قطب خروجی  Bipolarتا زمین و تا الکترود خنثی از طریق یک رزیستور 200 اهم غیر القائی (قرار گرفته شده در هر Line)اندازه گیری می شود.این جریان نبایستی بیشتر از مقداری باشد که باعث تولید توانی معادل %1ماکزیمم توان حالت Bipolar در یک رزیستور 200 اهم القائی شود.(هنگامی که تمامی کنترلرهای خروجی در حالت حداکثر، تنظیم شده باشند.)
3-تداخل بين خروجي‌های بيمار
1)در یک دستگاه الکترو سرجیکال هنگامیکه مدار منو پلار آن غیر فعال است، نباید جریان فرکانس بالائی که از طریق یک مقاومت 200 اهم به زمین یا الکترود خنثی می فرستد، بیش از 150 میلی آمپر باشد.
2)در یک دستگاه الکتروسرجیکال هنگامی که مدار بای پلار آن غیر فعال است، نباید جریانی که از یک مقاومت 200 اهمی که به هر دوی ترمینال‌ها متصل است، عبور می‌کند و یا در حالتی که ترمینال‌ها اتصال کوتاه شده‌اند و جریان از طریق مقاومت 200 اهم تا زمین و همین طور از طریق مقاومت 200 اهم الکترود غیر فعال عبور می کند ، بیش از mA 50 باشد.
این هنگامی است که در هر حالت عملکردی موجود، مدار بیمار دیگر در حداکثر تنظیمات خروجی خود، فعال است.
4-  توان وجريان خروجي : 
دستگاه اندازه گير جريان وتوان خروجي را به الكترودهاي فعال و پليت متصل كنيد. در دستگاه‌هايي با نمايشگر اتصال الكترود برگشتي(REM)، از يك پليت يا يك تطبيق دهنده سيم پيچي شده مناسب استفاده كنيد.
ازتمام مدهاي عملكردي (Cut1,Cut2,Blend1,Blend2 , Coagulation) آماده در دستگاه استفاده كنيد و جريان يا توان خروجي دستگاه اندازه گير را يادداشت كنيد. تحقيق كنيد كه توان به ترمينال‌هاي  تك قطبي ثانويه نيز منتقل می‌شود. همچنين خروجي را در حالت دو قطبي(Bipolar) نيز اندازه گيري كنيد.خروجي بايد به آرامي از صفر يا نزديك به صفر تا بيشترين مقدار افزايش يابد.
توجه: در صورتیکه در حالت دو قطبی(Bipolar) دستگاه دارای مدهای عملکردی مختلف باشد، این اندازه گیری‌ها برای تک تک مدها اعمال گردیده و نتایج نیز ثبت می‌شود.
به طور کلی روش تست عبارت است از:
4-1) اندازه گیری توان خروجی در برابر بار مقاومتی(مقاومت متغیر):
کابل برق شهر را به پریز Hz 50 وصل کنید. در تمامی مودهای دستگاه یک بار درتنظیم حداکثر و یک بار تنظیم حد وسط خروجی و با 15 بار گذاری در محدوده 100 اهم تا 1500 اهم (با فواصل 100 اهمی)، توان خروجی اندازه گیری شود و حد مجاز نیز20 % ± ادعای سازنده است.
4-2)  اندازه گیری توان خروجی در برابر تنظیمات کنترلی:
دربار ثابت نامی ادعای سازنده، در تمامی مودهای دستگاه و در 10 تنظیم مختلف خروجی (با فواصل مساوی) اندازه گــیری توان خروجی انجام گیرد و حد مجاز 20 % ± ادعای سازنده است.

آزمون‌های کمی از نوع ایمنی الکتریکی
این آزمون‌‌ها به صورت عمومی شامل موارد زیر است:
1-اندازه گيري مقاومت زمين حفاظتی 
2- جریان نشتی زمین 
3-جریان نشتی بدنه 
4-جریان نشتی بیمار
5-جریان نشتی کمکی بیمار
تا زماني كه دستگاه الکتروسرجیکال از سيستم‌هاي منبع ايزوله شده در اتاق عمل استفاده می‌كند، اندازه گيري فركانس خط برق بايد توسط دستگاهي كه به منبع تغذيه زمين شده (قراردادي) متصل است انجام گيرد تا مقادير درست خوانده شوند.آ‎سان تر است كه الکتروسرجیکال از اتاق عمل به فضايي با منبع برق  زمين شده منتقل شود واگر دستگاه به دو شاخه ويژه اتاق عمل متصل باشد، يك كابل مبدل مورد نياز است.

یه سری نمونه سوال مربوط به فیزیولوژی برای دانشجویان مهندسی پزشکی دانشگاه  پیام نور

لینک دانلود

http://uplod.ir/mmj6l18dgwg0/نمونه_سوالات_فیزیولوژی.pdf.htm

دستگاه ساکشن (Suction) یا وکیوم پمپ (Vacuum Pump) دستگاهی است که توسط پمپ مکش و با ایجاد خلاء ، باعث ایجاد فشار منفی شده و هوا و مایعات را به دورن می‌کشد. از این وسیله برای خارج کردن مایعات مترشحه از شکاف ایجاد شده برای جراحی ها و نیز هر جا که حجم مایعات خارج شده از بدن بیمار بالا باشد ، استفاده می شود. به همین دلیل این وسیله از آلوده ترین تجهیزات مورد استفاده در مراکز درمانی است.

Medical Suction in Operating Room
دستگاه ساکشن یکی از وسایل ضروری اتاق عمل بوده و در هر اتاق عمل حداقل باید 2 منبع ساکشن ، یکی برای بیهوشی و دیگری برای عمل جراحی وجود داشته باشد. ترکیب جاری دو یا چند منبع ساکشن برای استفاده توسط دو تیم جراحی مناسب است. این دستگاه لازم است که علاوه بر اتاق عمل در اتاق بیهوشی ، اتاق بهبودی ، بخش مراقبت های ویژه و سایر بخش ها نیز وجود داشته باشد.
تکنیک های مختلفی برای انجام عمل ساکشن وجود دارد ، از جمله عمل جاروب کردن هوا (سیستم مکانیکی) ، یونیزه کردن (سیستم الکترومغناطیسی) ، استفاده از لیزر و ... . ساکشن‌های مختلف با توجه به تکنولوژی متفاوت و بسته به نوع کارآیی در جهان تولید می شود. یکی از انواع ساکشن‌ها ، ساکشن‌های پزشکی است.

موارد استفاده از ساکشن
- برداشتن سریع محلول های شستشو از ناحیه زخم
- خالی کردن حفرات آبسه
- گرفتن تومور در طول برداشتن آن
- تمیز و خشک نگه داشتن زخم برای مشخص شدن محل خونریزی
- مکیدن بافت های نکروتیک و صدمه دیده مغزی یا تومورهای نرم مغزی
- تخلیه کردن مایع مغزی نخاعی از بطن یا فضای زیر سخت شامه
- کمپرس کردن رگ خونریزی دهنده
- انتقال جرقه الکتروکوتر به ناحیه خونریزی و کشیدن دودهای حاصل از کوتریزاسیون

تقسیم بندی ساکشن‌های پزشکی از نظر میزان خلاء نسبی (فشار منفی)
- خلاء بالا ((P>60Kpa (High Vacuum): استفاده دربخش های متفاوت مراکز درمانی وابسته 
- خلاء متوسط (P>20kpa): استفاده در مطب های پزشکی
- خلاء پایین ((P

مزایا و معایب دستگاه‌های ساکشن مختلف 
- ساکشن دوار روغنی: به دلیل ایجاد بخارات روغنی در فضای بیمارستان از نظر پزشکی منسوخ اعلام شده است.
- ساکشن دیافراگمی (نوسانی): در چرخه تولید هستند اما به دلیل سرعت و ظرفیت مکش پایین در عمل‌های جراحی حساس و سنگین به کار نمی‌رود.
- ساکشن‌های سیلندر و پیستونی: در دو نوع دور بالا و پایین تولید می شود که بهترین و مدرن‌ترین نوع ساکشن‌های تولیدی کشورهای پیشرفته هستند و معروف به ساکشن‌های خشک است.

عوارض جانبی انجام ساکشن (complication of suctioning)
- هایپوکسی
- آریتمی
- افت BP
- آتلکتازی
- عفونت (در بیمار و پرستار) که در ساکشن تراکئوستومی علاوه بر عوارض فوق این عوارض نیز غیرقابل ذکر است.
- صدمه به مخاط تراشه
- خونریزی
- تحریک عصب واگ
- سرفه حمله ای
- ایست قلبی و حتی مرگ

نکات مهم برای انجام ساکشن
1- به‌کار بردن روش استریل
2- اندازه سایز کاتتر که کمتر از نصف ETT را اشغال کند (بسته به نوع ترشحات بیمار و بر اساس تشخیص پرستار) می توان از کاتتر سایز بزرگ برای خارج کردن ترشحات غلیظ استفاده کرد.
3- هر بار ساکشن نباید بیش از 15 ثانیه بطول بیانجامد و درصورت نیاز به ساکشن مجدد ، فاصله هربار ساکشن کردن مابین 30- 20 ثانیه باشد.
4- در مجموع کل مدت ساکشن کردن کمتر از 5 دقیقه نشود.
5- قبل از انجام ساکشن حتماً باید فشار ساکشن را تنظیم کرد. در مورد ساکشن دیواری و پرتابل به شرح زیر است:




6- میزان N/S موردنیاز هر دوره ساکشن: بزرگسالان cc‌ 3-5 ، کودکان و نوجوانان 1-3 cc ، نوزادان کمتر یا مساوی cc 0/5 
7- وضعیت مناسب لوله دستگاه پیچ نخورده باشد ، سوراخ نداشته باشد ، مسیر داخلی آن کاملا تمیز و فاقد گرفتگی باشد)
8- شستشوی کامل درب شیشه ای دستگاه و لوله های متصل به آن با محلول ضد عفونی پس از خاتمه کار با دستگاه

مراحل ساکشن
1- بررسی ضرورت نیاز بیمار به ساکشن
2- آماده کردن تجهیزات موردنیاز (بررسی سالم بودن دستگاه ساکشن و ...)
3- برای پیشگیری از انتقال عفونت از بیمار به پرستار و بالعکس دست‌ها شسته شود
4- توضیح دادن پروسیجر برای بیمار درصورت هوشیار بودن
5- پوزیشن بیمار (در بیمار هوشیار: سر در زاویه 45 درجه / در بیمار غیر هوشیار: درازکش یک طرفه)



انواع ساکشن
1- نوع ثابت یا سانترال: در دو نوع دارای مخزن یک‌بار مصرف و مخزن چند بار مصرف
2- پرتابل (قابل جابجایی): لوله های رابط و کاتترها و مخزن آن یک‌بار مصرفند.

اجزاء تشکیل دهنده دستگاه
- موتور الکتریکی
- مولد فشار منفی
- مخزن جمع آوری مایعات
- فیلترهای تصفیه
- مانومتر
- اتصالات انتقال دهنده مایعات و فشار منفی 

قسمت های مختلف ساکشن پرتابل 
- موتور
- گیج وکیوم (نمایش میزان فشار دستگاه) و پمپ وکیوم
- شیشه های ساکشن (مخازن) و لوله های رابط
- پیچ های تنظیم کننده ساکشن (تنظیم میزان مکش)

عیوب و رفع عیب
1- دستگاه روشن نمی شود:
اطمینان از سالم بودن پریز و برق دار بودن آن ، بررسی کلید دستگاه ، اطمینان از سالم بودن فیوز دستگاه


2- دستگاه مکش مناسبی ندارد:
بررسی درب مخازن جمع آوری مایعات (این درپوش ها گاهی در جای خود محکم نمی شوند و با ایجاد نشتی مانع از ایجاد فشار منفی مناسب در مخزن و مکش مناسب می شود) ، احتمال شکستگی محل اتصال لوله های رابط به درپوش ساکشن ، بررسی سطح روغن (در ساکشن های روغنی) ، کنترل اتصالات ساکشن


3- صدای ساکشن زیاد و غیر عادی است که در این صورت حتماً موتور ساکشن نیاز به سرویس دارد.


سر ساکشن Suction Tip
سر ساکشن را به لوله های استریلی که یک‌بار مصرف هستند وصل می کنند ؛ آنگاه دستگاه ساکشن را روشن می کنند تا خون و مایعات ساکشن شوند. می توان بر اساس محل جراحی و سلیقه جراح از سر ساکشن های مختلفی استفاده نمود.

انواع سر ساکشن
- Adson: برای تخلیه کردن محل جراحی از خون و مایعات و جلوگیری از تجمع آنها در جراحی های کرانیوتومی 
- Frazier: برای جمع آوری مقادیر کم مایعات تجمع یافته مورد استفاده قرار می گیرد ، مانند جراحی های پلاستیک یا جراحی های عروق محیطی. در انواع مستقیم یا دارای انحنا ، کوتاه یا بلند و فلزی یا یک‌بار مصرف موجودند.
- Poole: برای جمع آوری آسیت یا مایعات شستشو دهنده از داخل حفره شکم یا قفسه سینه مورد استفاده قرار می گیرد. در انواع مستقیم یا دارای انحنا ، فلزی یا یک‌بار مصرف موجودند.
- Yankauer: برای مکش مایعات در جراحی‌های دهانی ، شکمی و قفسه سینه مورد استفاده قرار می گیرد. در انواع فلزی یا یک‌بار مصرف ، با سوپاپ یا بدون سوپاپ کنترل مکش و در سایزهای اطفال و بزرگسالان موجود است.

Medical Suction

پارامترهای فنی مهم در خرید ساکشن های پزشکی
- ظرفیت مکش (لیتر بردقیقه (L/min)) و کیفیت موتور و مکش بالا - فشار منفی ماکسیمم خلاء نسبی (بار ، میلی متر جیوه ، کیلو پاسکال یا سانتیمتر آب)
- دارا بودن تأییدیه ها (مثل FDA) یا نشان‌ها (مثل CE‌) یا استانداردهای لازم
- ظرفیت و توان خروجی بالا
- بدون صدا و لرزش بودن
- هزینه پایین تعمیر و نگهداری
- سیستم (Irrigation دارا بودن یا به صورت آپشن)
- بالا بودن قابلیت استریل بدنه
- حجم پذیری زیاد مخازن ساکشن
- مدت زمان و نحوه خدمات پس از فروش و گارانتی
- متناسب بودن قیمت با کارایی دستگاه
-‌ جنس لوله دستگاه (ضدجرقه و از موادی باشد که بر روی هم تا نشده و پس از مدتی کار کردن ایجاد گرفتگی ننماید.)

درمورد یه سری از دستگاه ها و طریقه کار کردن با اونا تو بیمارستان توضیحاتی داده که به درد بخوره اگه بخونید.

خواستید دانلودش کنید

http://uplod.ir/t54wq1jo3ncg/جزوه_کار_با_وسایل_پزشکی_برای_پرستاران.pdf.htm

مهندسی پزشکی بالینی (به انگلیسی: Clinical engineering)‏ از رشته های تخصصی شاخه مهندسی پزشکی است که مسئولیت پیاده سازی تکنولوژی پزشکی و بهینه سازی خدمات بهداشتی و درمانی دارد.نقش مهندسی پزشکی بالینی شامل آموزش و نظارت تکنسین تجهیزات پزشکی(biomedical equipment technicians BMETs)، همکاری با قانون گذاران و بازرسین بیمارستان های دولتی و دادن مشاوره‌ی فنی برای دیگر کارکنان بیمارستان مانند پزشکان، مدیران، آی تی و... .مهندس پزشکی بالینی همچنین براساس تجربه‌های بالینی خود به تولیدکنندگان وسایل پزشکی در زمینه بهبود طراحی‌های آینده شان مشاوره می‌دهد درحالی که به عنوان ناظر بر پیشرفت قسمت‌های فنی بیمارستا‌ن‌ها، الگوهای خرید آن‌هارا با توجه به بخش تولید راهنمایی می‌کند.
توجه اصلی آن‌ها بر اجرای عملی تکنولوژی باعث شده که مهندسین این رشته بیشتر به سمت دوباره طراحی و پیکربندی دوباره گرایش پیداکنند.به عنوان "انقلابی"تحقیق و توسعه یا ایده های نابی که می‌توانند خود رابرای سال‌های متمادی با پزشکی بالینی وفق دهدند؛ در حال حاضر در این برهه زمانی، بیشتر تلاش‌ها برای گسترش تاثیر مهندسی پزشکی بالینی در مسیر زیست پزشکی نوین است.مهندس پزشکی بالینی در نقش‌های مختلف خود، ازآنجایی که به هردو نقطه نظر (تولید و مصرف کننده)"در خط مقدم" نزدیک است و هم در ساخت و فرایند محصولات آموزش دیده است، به شکل یک "پل یا رابط" بین تولید کننده‌های محصولات پزشکی و مصرف کنندگان نهایی است.بخش‌های مهندسی پزشکی بالینی بیمارستان‌های بزرگ گاهی اوقات نه تنها مهندسان زیست پزشکی را استخدام می‌کنند، بلکه از مهندسین صنعتی / سیستم برای تحقیق در عملیات‌ها، عوامل انسانی، تجزیه و تحلیل هزینه، ایمنی، و غیره کمک می‌گیرند.

تاریخچه

در حالی ردپای این شاخه از مهندسی به به دهه‌ی ۱۹۴۰میلادی باز می‌گردد، اصطلاح "مهندسی پزشکی بالینی" اولین بار در سال ۱۹۶۹ به صورت صریح و روشن در مقاله ای به وسیله‌ی (Landoll and Caceres) چاپ شد. ^[۱] سزار ای.کاسرس (Cesar A. Caceres)، متخصص قلب و عروق، در واقع با به کا بردن اصطلاح "مهندسی پزشکی بالینی"به آن اعتبار بخشید بلکه به اعتبار رشته‌ی مادر یعنی"مهندسی پرشکی" نیز افزود.حدود سال ۱۹۴۸میلادی اولین گردهمایی مهندسی حرفه‌ای مدرن با تمرکز بر موضوع استفاده مهندسی در پزشکی و به منظور اتحاد علم مهندسی با پزشکی و زیست شناسی برگزار شد. ^[۲]
به طور کلی تاریخچه‌ی ترسیم و طراحی ابزار مهندسی پزشکی رامیتوان در قرن‌ها پیش جست‌وجوکرد؛ فعالیت‌های استفان هلز (Stephen Hales)در اوایل قرن هجدهم که منجر به اختراع دستگاه تهویه و کشف فشار خون شد، مثالی از استفاده تکنیک‌های مهندسی در پزشکی است.^[۳]
تاریخ معاصر این رشته و ترتیب این رشته تا حدودی نا منظم و به هم ریخته است.دراوایل دهه هفتاد قرن نوزدهم، تصور می‌شد مهندسی بالینی رشته‌ای است که نیاز به تعداد بالایی افراد حرفه‌ای دارد.تخمین نیاز ایالت متحده آمریکا به مهندس بالینی حدود۵ تا۸ هزار مهندس، به عبارتی پنج تا ده مهندس برای جمعیت ۲۵۰،۰۰۰ نفری، یا بابت هر ۲۵۰ تخت بیمارستان یک مهندس پزشکی بالینی است. ^[۴]
تاریخچه چگونگی روند مجوز وگواهینامه‌های این رشته نیز تا حدودی مبهم است.کمیسیون صادرکننده گواهینامه بین‌ لمللی برای مهندسی بالینی (آی‌سی‌سی) تحت حمایت انجمن پیشرفت ابزار دقیق پزشکی (ای‌ای‌ام‌آی)در اوایل سال ۱۹۷۰ جهت ارائه مدرک رسمی برای مهندسین بالینی شکل گرفت.برنامه صدور گواهینامه های مشابه توسط موسسات دانشگاهی با ارائه درجه فوق لیسانس در رشته مهندسی بالینی به عنوان هیئت مدیره مهندسی بالینی آمریکا (آی‌بی‌سی‌ای) تشکیل شد.در سال ۱۹۷۹آی‌بی‌سی‌ای به صورت توافقی منحل شد و دارندگان مدرک تحت این برنامه در برنامه‌ی آی‌سی‌سی پذیرفته می‌شدند.تا سال ۱۹۹۸، تنها ۳۵۰ مهندس بالینی گواهینامه دریافت کردند.^[۵] سرانجام، در سال ۱۹۹۹ پس از مشورت‌های طولانی و بررسی وتجزیه‌وتحلیل آمار نظرسنجی سال ۱۹۹۸ نشان داد که بازاری برای برنامه‌ی صدور این گواهینامه وجود ندارد بنابراین موسسه‌ی آی‌سی‌سی تعلیق شد واز جولای ۱۹۹۹ هیچ درخواست پذیرشی را قبول نکرد.^[۶]
برنامه اهدای گواهینامه مهندسی بالینی(Clinical Engineering Certification)(CCE)کنونی از سال ۲۰۰۲میلادی تحت حمایت کالج مهندسی پزشکی ایالت متحده‌آمریکا (ای‌سی‌سی‌ایی)است و ای‌سی‌سی‌ایی تحت نظر بنیاد فناوری بهداشت و درمان می‌باشد.سال ۲۰۰۴میلادی، در حقیقت اولین سالی بود که روند اهدای مدرک رسمی در جریان بود وبه ۱۱۲نفر، گواهینامه بر اساس صدور گواهینامه کنگره قبلی (آی‌سی‌سی) اعطا شد و برای سه نفر گواهینامه‌های جدید صادر شد.^[۷] در زمان انتشار گزارش سالانه ۲۰۰۷-۲۰۰۶(AHTF)(ژوئن ۳۰سال۲۰۰۷)در مجموع ۱۴۷نفر در صفوف مهندسان دارای گواهینامه مهندسی پزشکی بالینی تحت نظر بنیاد فناوری بهداشت و درمان(اچ‌تی‌اف)هستند. ^[۸]

نام جدید حرفه

در ۲۸و۲۹ آوریل سال ۲۰۱۱ گروهی سی نفره از افراد تاثیرگذار در پزشکی گردهمایی در آرلینگتون، ویرجینیا، به منظور بررسی آینده رشته‌های مهندسی پزشکی/بالینی و تعمیر و نگهداری تجهیزات پزشکی و انتخاب نام مناسب برای این حرفه تشگیل دادند.هزینه‌ی این گردهمایی بو وسیله‌ی انجمن پیشرفت ابزار دقیق پزشکی (Association for the Advancement of Medical Instrumentation) (AAMI)پرداخت شد.موسسهای‌ای‌ام‌آیدر این گردهمایی از جمله شرکت کنندگان بود ولی دخالت سلطه جویانه در روند کارها نداشت.پس از دو روز خسته‌کننده سرانجام با در نظرگرفتن همه عوامل بهترین عنوان انتخاب شد- "مدیریت تکنولوژی بهداشت و درمان"-.با توجه به این که رشته‌های باقی مانده مهندسی پزشکی بالینی و مهندسی فناوری بالینی و تعدادی رشته دیگر بودند بحثی در حیطه این که در انتها باید اسمی به عنوان پشتیبان، خدمات یا مدیریت وجود داشته باشد؛ همه‌ی افراد حاضر در جلسه از عنوان "مدیریت تکنولوژی بهداشت و درمان"پشتیبانی کردند.
انتخاب نام جدید موجب درک بهتر مردم و کارکنان بخش بهداشتی ودرمانی از این شاخه تحصیلی، همچنین این عنوان بر خلاف نام "مهندسی" که چه از نظر مدیریتی و چه از نظر آموزشی به نوعی محدود کننده بود، واژه مدیریت اجازه‌ی گسترش رشته در آینده را فراهم می‌کند.به این معنی که کالج هرگز رشته مرتبط را "مهندسی" نخواهد نامید و به این ترتیب نام "بالینی"، قابل فهم شد با وجود اصطلاحات "پشتیبانی" و "خدمات" این حرفه را از شکل حاشیه‌ای و منفعل به نقش مدیریتی و دامنه کاری را از محدوده داخل بیمارستان به فضای خارج بیمارستان تغییر داد.

مهندسی پزشکی رشته ی نوپایی است که دامنه ی مهارت های آن به طور روز افزون در حال گسترش است. این رشته یکی از تازه ترین رشته هایی است که قدم به عرصه دنیای تکنولوژی جهانی نهاده و این رشته بدین منظور شکل یافته تا پزشکان را در تشخیص و درمان یاری دهد.

مهندسی پزشکی دقت و تنوع در تشخیص را گسترش داده است بطوری که تشخیص بدون دستگاهها امکان پذیر نیست تاکنون دستگاهایی از جمله PET,EEG,ECG,MRI,CT-Scan کمک بسیار بزرگی به پزشکی نموده اند و هم راستای وسایل تشخیصی وسایل و ملزومات درمانی گسترش یافته تا بیماران را به گونه ای تحت درمان قرار گیرند که می توان سمعک، ونتیلاتور ،دیالیز، اولتراسوند و کاربردهای متعدد لیزر را نام برد.

مهندس پزشک در گام های اولیه بهره برداری ، تعمیر ، پشتیبانی و نگهداری و تنظیم و استانداردسازی دستگاه های را انجام می دهد و در مراحل بالاتر توسعه ، ارتقا و بهبود دستگاههای پزشکی و یا حتی می تواند به طراحی و ساخت یک دستگاه اقدام کند.

این رشته به علت ابداعات و نوآوری وسیعی که صورت میگیرد شاخه های جدیدی از مهندسی پزشکی سازمان می گیرند که شرح مختصری از زیرشاخه های این رشته ذکر شده است.

هدف این رشته تربیت متخصصانی است که بتوانند با بهره گیری از مهارت های مهندسی و آنلایز مسائل بیولوژیکی و پزشکی وسایلی را طراحی کنند که به پزشکان در تشخیص دقیق تر و درمان بهتر کمک کند.

البته پر واضح است که اگر علم مهندسی در حیطه ی پزشکی قدم نمی گذاشت ، بی شک این علم (پزشکی) امروزه چنین پیشرفت نمی کرد . به طور مثال اگربسیاری از وسایل تصویر برداری پزشکی ساخته نمی شد ، بسیاری از بیماری ها قابل تشخیص نبود و یا اگر مثلا  پروتزها و ایمپلنت ها ساخته  نمی شد بسیاری از بیماران قسمتی از توانایی های خود را برای همیشه از دست میدادنند.

به دلیل دامنه گسترده ی این رشته ، در سطح دنیا به گرایشات زیر تقسیم میشود:

     •Bioinstrumentation

     •Biomechanics

     •Biomaterials

     •Cellular & Genetic engineering

     •Clinical engineering

     •Medical imaging

     •Orthopaedic Bioengineering

     •Rehabilitation engineering

     •System physiology

شایان به ذکر است که در دانشگاه های ایران این رشته از مقطع کارشناسی تا دکتری در چهار گرایش بیو الکترونیک ، بیو مواد ، بیو مکانیک و بالینی اراته می گردد که دانشگاه هایی همچون :
دانشگاه صنعتی امیر کبیر(بیو الکترونیک ، بیومواد، بیومکانیک)، دانشگاه  سهند تبریز(بیوالکترونیک)،دانشگاه شاهد(بالینی)، دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای علوم و تحقیقات(بیو الکترونیک ، بیومواد، بیومکانیک، بالینی)  مشهد و دزفول در مقطع کارشناسی دانشجو می پذ یرند.(لازم به ذکر است که در مقطع کارشناسی ارشد بیومتریال فقط در حال حاضر سه دانشگاه امیر کبیر، علم و صنعت و علوم و تحقیقات دانشجو می پذیرند)

 
گرایش ابزار دقیق بیومدیکال
کاربردی است از الکترونیک و تشخیص و برررسی ساختاربیماری ها رایانه ها بخش اصلی این گرایش را بر عهده دارند سیستم های تصویر پزشکی به وسیله مهندسان این رشته ساخته می شوند.

 گرایش بیومواد
کاربرد این شاخه استفاده از بافت های زنده ومواد مصنوعی و کاشت آنها در بدن است انتخاب مواد صحیح برای کاشت و پیوند در بدن انسان و یکی از حساس ترین و مشکل ترین عملیات مهندسی پزشکی است.آلیاژهای فلزی،سرامیک ها،پلیمرها وکامپوزیت ها از مواد مورد استفاده در کاشت بافت ها مصنوعی هستند,اینگونه مواد باید غیرسمی،غیرسرطان زا،و از نظر شیمیایی غیر فعال و بادوام و دارای قدرت مکانیکی کافی باشند.

 گرایش بیومکانیک
بیومکانیک به استفاده از مکانیک کلاسیک در زمینه های مهندسی پزشکی و بررسی حرکت تغییرات مواد جریان های درون بدن و طرح آنها و انتقال مواد شیمیایی در محیط می پردازد.
پیشرفت در این شاخه به ساخت قلب مصنوعی ، دریچه های قلب ، مفاصل مصنوعی درک بهتر از عملیات و کارکرد قلب ، ریه ، شریان ها ،مویرگ ها ،استخوان ها ،غضروف ها ،تاندون ها، دیسکهای بین مهره ای و پیوندهای سیستم اسکلتی-عضلانی بدن شده است.

مهندسی پزشکی بالینی
بکارگیری تکنولوژی فرایند های بیماری دیابتی است. متخصصان این رشته همراه با گروهی متشکل از پزشکان، پرستارها و تکنسین ها یک تیم درمانی را تشکیل می دهند .مهندس پزشک بالینی مسئول خرید ،نگهداری ،تعمیر، بررسی اطلاعات کامپیوتری، تجهیزات پزشکی، ابزارکسب اطلاعات حیاتی و...است و همچنین تجهیزات مورد نیاز پزشکان وبیمارستان را در زمینه های خاص طراحی یا تطبیق می دهند.
تمامی این موارد مستلزم بهره گیری از سیستم های کامپیوتری ، به همراه تجهیزات ونرم افزارهای طراحی شده برای کنترل این تجهیزات و جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل آنهاست. مهندس پزشک بالینی باید همواره از آخرین تکنولوژی های مربوط به درمان و مراقبت های پزشکی بهره گیری کند.

مهندسی سلول ، بافت و ژنتیک
این گرایش بیشتردر زمینه ی پزشکی ودرگستردهی میکروسکوپیک می پردازد در این شاخه تخصص درآناتومی بیوشیمی و مکانیک سلول ها و ساختارهای درون سلولی برای درک بیشتردر فرایند بیماری توا نایی داخل شدن به بخشهای ویژه سلول لازم است.

 تصویرگری پزشکی
در این رشته اطلاعات جمع آوری شده درتغییرات پدیده های فیزیکی در بدن را با بهره گیری از تکنولوژی تحلیل پردازش الکتریکی وسرعت بالای آن تجزیه وتحلیل می کنند و به صورت یک تصویر در می آورند و اغلب این تصاویررا می توان با اعمال غیر تهاجمی(بدون آسیب)بدست آورد به نحوی که هیچ اثر دردی برای بیمار نداشته با شد.

 
مهندسی توانبخشی
یک شاخه جدید و توسعه یافته مهندسی پزشکی است،متخصصان این رشته به بالابردن توانایی ها وبهبود بخشیدن به کیفیت زندگی افراد کمک می کند و با توجه به پیشرفت تکنولوژی به طراحی محل های جدید و روشهای نوین برای سکونت ارتباط و ... کمک می نماید.

 
مدل سازی سیستم های فیزیولوژیکی
در این زمینه سعی می شود با استفاده از قوانین موجود در مهندسی و تکنیک های پیشرفته و ابزار،لازم یک طرح کلی و جامع از ارگان های زنده،از باکتری گرفته تا انسان تهیه می کنند در این رشته برا ی تحلیل اطلاعات حاصل از آزمایشها و فرمول بندی کردن جزئیات فیزیولوژیکی با روبط ریاضی، از مدل سازی کامپیوتر استفاده می شود.سیستم های زنده دارای یک مجموعه بسیار باقاعده به همراه بازخورد برای کنترل خود هستند.

 طراحی اندام های مصنوعی و دستگاه ها
با استفاده از روشهای مهندسی ومحاسبات مکانیکی به بررسی اعمال وکارکرد استخوان ها ،مفاصل وعضلات می پردازد ومی تواند مفاصل راطراحی کند.متخصص این رشته اصطحکاک روان سازی و فرسایش طبیعی مفاصل مصنوعی رابررسی می کند و فشارهای وارد بر سیستم عصبی- اسکلتی بدن را تجزیه و تحلیل می نماید.او درباره مواد بیولوژیکی ومصنوعی جدیدتر برای جایگزینی استخوانها،غضروفها، تاندونهاودیسکهای بین مهره ای تحقیق می کند.